Kreator raportów pozwala użytkownikowi samodzielnie definiować zawartość i
układ informacyjny raportu. Wykorzystywany jest we wszystkich tych raportach w
których pojawia się funkcja Kolumny.
Można utworzyć wiele szablonów raportów opierających się na określonej bazie
danych np. informacjach z rejestru kontrahentów, wykazu uzupełniającego,
książki adresowej, faktur przychodzących itp. Domyślnie zawsze tworzony jest
układ o nazwie standardowy.
Kreator raportów uruchamiany jest funkcją Kolumny. Pojawia się ekran podzielony na trzy części:
1. Wykaz już zdefiniowanych szablonów raportów zwanych dalej układem kolumn - wyświetlane są następujące informacje o układzie kolumn:
nazwa układu - nadawana przez użytkownika, nie może się powtórzyć;
osoba i data - identyfikator osoby, która zdefiniowała układ i data jego zdefiniowania
Szer - szerokość układu w znakach. W trakcie definiowania układu należy pamiętać o tym, że ze względu na ograniczenia drukarek szerokość wydruku w pionie nie powinna przekroczyć 110 znaków a w poziomie 260
2. Wykaz kolumn bieżącego (podświetlonego ) układu kolumn - kolumny występują w takim porządku, w jakim pojawią się na wydruku
Wyświetlane informacje to:
identyfikator kolumny
szerokość kolumny - szerokość podawana w znakach
ilość miejsc po kropce - istotna tylko dla kolumn typu Ekwota
opis kolumny - tekst jaki pojawi się w nagłówku kolumny
3. Część funkcyjna - dostępne funkcje:
Usunięcie - usunięcie bieżącego (podświetlonego) układu kolumn,
Dodanie - dodanie nowego układu kolumn. Po uruchomieniu funkcji system umożliwi podanie nazwy nowego szablonu. Dalsze postępowanie przy definiowaniu opisano w punkcie Definiowanie raportu
Modyfikacja - zmiana układu kolumn ( usunięcie lub dodanie kolumn, zmiana kolejności kolumn). Sposób modyfikowania opisano w punkcie Definiowanie raportu
Zmień nazwę - zmiana nazwy układu kolumn
Dodatkowe ustawienia - definiowanie własnych kolumn, deklarowanie kolumn do podsumowań
Wybierz - po uruchomieniu funkcji nastąpi zmiana obowiązującego układu kolumn na bieżący (podświetlony) i opuszczenie funkcji Kolumny
Zakończ - opuszczenie funkcji Kolumny bez zmiany obowiązującego układu kolumn
Sposób
postępowania przy definiowaniu układu kolumn w każdym przypadku jest
identyczny.
Po wejściu w modyfikację już istniejącego układu lub dodanie nowego pojawia się
ekran umożliwiający zadeklarowanie kolumn wydruku.
W górnej listwie wyświetla się nazwa układu (wariantu wydruku) oraz jego
orientacyjna szerokość ( w znakach).
Poniżej wyświetlony jest wykaz kolumn w takiej kolejności w jakiej wystąpią na
wydruku. W przypadku definiowania nowego układu kolumn podpowiedzą się kolumny
domyślne
Dla zdefiniowania kolumny wydruku należy podać:
nazwę – pod F2 wyświetlany jest wykaz dostępnych identyfikatorów kolumn wraz z opisem jakiej informacji dotyczą;
szerokość (szer) – to szerokość kolumny (w znakach);
ilość miejsc po kropce (dz) – istotna tylko dla informacji będących kwotą (Ekwota);
opis – tekst, który pojawi się w nagłówku kolumny;
styl – określenie stylu czcionki (pogrubienie, pochylenie, itp), pod F2 wykaz możliwości;
typ – typ pola (liczba - Ekwota, tekst - Estring, logiczne- Elog, data- Edata), określany przez system
formatowanie (W) – wyrównanie do lewej lub do prawej , pod F2 wykaz możliwości.
Po podaniu
identyfikatora kolumny pozostałe informacje opisujące kolumnę przepiszą
się z bazy. Oczywiście można je modyfikować ( zwłaszcza szerokość kolumny, opis
kolumny , styl i wyrównanie).
Definiując układ kolumn można je ustawiać w dowolnej kolejności i dowolnej
konfiguracji.
Usuwanie zbędnych kolumn -klawisze Ctrl i Page Down,
Dodawanie nowych kolumn -klawisze Ctrl i Page Up.
Przy konstruowaniu układu należy zwracać uwagę na szerokość wydruku. W
przypadku wydruku w pionie powinna wynosić max około 110 znaków , w poziomie -
260 znaków.
Dla
utworzenia kolumny, która łączyłaby informacje z kilku kolumn
należy skorzystać z funkcji Dodatkowe ustawienia/ Dodatkowe
kolumny. Po jej uruchomieniu pojawi się dialog pozwalający zdefiniować
nową kolumnę.
Wprowadzamy:
identyfikator dodatkowej kolumny (musi być różny od już istniejących),
szerokość kolumny (Szer; w znakach),
ilość znaków po przecinku (Kr),
opis kolumny (Tytuł),
styl czcionki (styl),
wyrażenie (Wyr) - aby wprowadzić wyrażenie( określić zawartość tworzonej kolumny) należy ustawić się na polu wyr i wcisnąć ENTER. Pojawi się dialog umożliwiający wprowadzenie wyrażenia. Dzięki funkcji Dostępne symbole można przepisać z listy do wyrażenia identyfikator wybranej kolumny. Przepisywany identyfikator kolumny dopisuje się na końcu formuły.
Uwaga : Każdorazowo po opuszczeniu funkcji Dostępne symbole ( poprzez wybór lub rezygnację) system ustawia się na pozycji Wyrażenie. Chcąc kontynuować wprowadzanie (dopisać dalszy ciąg wyrażenia ) należy ustawić się na końcu wyrażenia (klawisz END). W przeciwnym wypadku wprowadzona dotychczas formuła zostanie usuniętaWyrażenie może zawierać identyfikatory istniejących kolumn, teksty i liczby. Jako wyrażenie może wystąpić:
a) sumowanie pola typu Estring z dowolnym typem pola- powstaje pole typu Estring
b) sumowanie tekstu własnego (musi być ujęty w cudzysłów) z polem o dowolnym typie – powstaje pole typu Estring
c) dowolne działanie na polach typu Ekwota ( +, -,/,*) - powstaje pole typu Ekwota
d) Dodawanie, odejmowanie ,mnożenie i dzielenie przez dowolną liczbę pola typu Ekwota – powstaje pole typu Ekwota
e) dodawanie lub odejmowanie od pola typu Edata pola typu Ekwota – powstaje pole typu Edata ( działanie równoważne z dodawaniem/odejmowaniem do/od określonej daty pewnej liczby dni)
f) dodawanie lub odejmowanie pól typu Edata – powstaje pole typu Ekwota ( ilość dni różniących obie daty)
Pole “typ” zostanie uzupełnione przez system zgodnie z typem wyrażenia.
Przykład
Tworzenie dodatkowej kolumny dla potrzeb raportu z rejestru kontrahentów.
Przypuśćmy, że chcemy aby w jednej kolumnie znalazła się pełna nazwa kontrahenta. Przechowują ją dwie kolumny o identyfikatorach kl_nazwa1 i kl_nazwa2.W pole nazwa wprowadzamy identyfikator nowej kolumny np. kl_nazwa. Chcemy połączyć zawartość kolumny 1 z zawartością kolumny 2 w jednej kolumnie, tak aby były rozdzielone spacją.
Wyrażenie będzie miało postać:kl_nazwa1 + " " +kl_nazwa2
Program blokuje próbę wprowadzenia nieprawidłowego wyrażenia ( nieistniejący identyfikator pola, nieprawidłowe działanie np. mnożenie dwóch tekstów itp.) Można zdefiniować wiele dodatkowych kolumn wydruku.
Po zapisaniu nowych kolumn ich identyfikatory pojawią się na wykazie dostępnych pól i dopiero wtedy można włączyć je w definicję układu wydruku.
Zadeklarowanie kolumn do podsumowań
możliwe jest dzięki funkcji Dodatkowe ustawienia / Podsumowania.
Możliwość tę mają tylko niektóre raporty (np. Faktury przychodzące, Statystyka
wprowadzania dokumentów).
Po uruchomieniu funkcji pojawia się ekran z możliwością wprowadzenia listy
kolumn, które mają być podsumowywane.
Użytkownik podaje:
identyfikator kolumny, które ma być podsumowywana
sposób prezentacji podsumowania - zaznaczany kolumnie Suma + - :
nie - na wydruku pojawi się kwota ogólna pozycji;
tak – osobno sumowane są kwoty dodatnie i osobno ujemne, na wydruku pojawi się informacja o zwiększeniach i zmniejszeniach oraz kwota ogólna.
Możliwe jest też wstawianie podsumowań poszczególnych stron wydruku ( do przeniesienia i z przeniesienia)